حاج منصور ارضی به شکایت دولت اشاره کرده و گفته است: توهین به انبیاء و ائمه جرم محسوب شده و طبق قانون تا شش ماه حبس و شلاق دارد.
بعضی
موقع ها مرور خاطره برای آدمها درد آوره و گهگاهی هم بر عکس ونشاط
آوره،بیشتر علاقه به نگهداری خاطرات واتفاقات خوب گذشته داریم ولی فارغ از
اینکه او وقایع تلخ گذشته هست که با یاد آوری به موقع در ذهن آدمی باعث اخذ
تصمیم درست بشه، گذشته ازخاصیت مرور وقایع تلخ وکسب تجربه باز هم فواید
دیگه ای داره مثلا اینکه آدم ها رو فراموش نمیکنیم ،عزیزانمون رو فراموش
نمیکنیم وحتی انسانیت ،انسانیت رو فراموش نمیکنیم ،ولی چه چاره که همیشه
فراموش کردیم ،ملتی هستیم با خاصیت های عجیب وغریب ،بارها وبارها عزیزامون
توی خیابونها وبادستان خالی دسته دسته پر پر شدند ویا دارند توی زندان
سالهایی از زندگیشون رو بدون دیدار خانواده میگذرانند وما تنها بیادشون
هرزگاهی شلق شلق روی کیبورد کامپیوتر میزنیم و وجدانمون رو راحت میکنیم
،در تمام دنیا وقتی آدم ها زنده هستند هر که باشند بهشون بها داده میشود
،و وقتی میمیرند تنها کمی اندوه برای بازماندگان میماند وبا او به راحتی
وداع میکنند ،ولی در کشور من همه چیز بر عکسه ،تا زنده ایم با هم دشمنیم
،همدیگر را فراموش میکنیم ،سراغ یکدیگر نمیرویم و... و روزی که مرگ سراغ
کسی را بگیرد اگریک شخص عادی باشه که میشه اسطوره فامیل ودوست و آشنا و همه
از پاک بودن وچهره معصوم واینکه در دنیا همتا نداشته ماهها حرف میزنند و
گریه میکنند و امان از روزی که او چهره ای شناخته شده باشه ورزشکار ویا
هنرپیشه ویا زندانی سیاسی و... مردم تا ماهها براش کامنت اشکبار میذارن واز
گوشه وکنار کشور سخنان فیلسوفانه گمشده اش سالیان سال از فیسبوک و
...بیرون میاد وهزارتا هزارتا لایک میگیره ،پنج سال یکبار یادش نبودیم ولی
حالا هر سال براش سالگرد توی تمام وبلاگها و فیسبوک وبالاترین و...میگیریم
وشمع روشن میکنیم ،مرده پرستی قسمتی از مسلک ماشده پیش از اینکه آدم ها رو
از دست بدیم باید برایشان اشک ریخت نه وقتی از ما را ترک کردند ،آن زمان
دیگر کسی محتاج محبت نیست
ابولفضل پورعرب هنرمندی که روزی ستاره سینمای ایران بود مدتی است که به
دلیل بیماری لاعلاج سرطان دربستر بیماریست وپس از غیبتی طولانی چندی پیش در
جمع هنرمندان ظاهر شد
حداقل کاری که از دستم بر می آید این است که برایش دعا کنم
خدایش شفایش دهد، آمین
