"عشق قبل از شناخت،باعث سقوط و بعد از شناخت،باعث صعود و ارتباط و شخصیت فرد است"
عشق محصول صمیمیت و صمیمیت محصول دوستی و دوستی
محصول رفاقت و رفاقت از اشتراکاتی مثل همسایگی، همکلاسی، همکاری وهم ...
ناشی می شود (معمولا هر هم... منجر به رفاقت نمی شود و در همان حد می
ماند و البته لزومی هم ندارد.) ونقطه شروع؛ آشنایی و شناخت است. بین درجه
آشنایی تا عشق خیلی فاصله است.
در عشق حقیقی ورابطه ی با خدا نیز این چنین است.
خدا خوان تا خدا دان فرق دارد
که حیوان تا به انسان فرق دارد
بدینسـان از خدا دان تا خدا یاب
زانســان تا به سبحان فرق دارد
خدایا ...
هیچگاه از تو نخواهم خواست که به بلا و امتحان و مصایب دچارم نسازی ؛
خونم که از دیگران رنگین تر نیست ...
ولی از تو میخواهم که صبر و توانش را به من عطا کنی و باز هم در کنارم بمانی ...
از یاد نمی برم که :
همیشه توجه اطرافیان به ما ، در زمان بیماری بیشتر از زمان صحت ماست ...
تو که جای خود داری ...
----------------
دیگر نامش بلا نیست ،
نامش عطا ست ...
توجه ات را که بیشتر کند .