.............

یه وقتایی تو زندگی آدم پیش میاد که دلش معجزه میخواد وقتی هم براش اتفاقی نمیفته کم کم رو آرزوشو خاک میگیره و همه چی یادش میره اما همیشه امید به معجزه از خود معجزه مهمتره

اینجا یه چیزایی هس که وقتی کاری هم باهاش نداری باهات کار داره روتو که ازش برمیگردونی میادو از روت رد میشه یه جبر جغرافیایی که تو خصوصی ترین لحظه هامون نفس میکشه

تو جاده ای که واسه اولین بار داری میری هیچوقت نمیدونی پشت پیچای تندش پشت تونلای تاریکش چی انتظارتو میکشه

همیشه باید جلو بری تو جاده یه طرفه حتی اگه بخوای هم اجازه برگشت نداری

وقتی پیش همیم قدر با هم بودنو نمیدونیم وقت دوری میشه فهمید اونی که رفته چقد از وجودتو کنده و با خودش برده چقدشو برا خودت باقی گذاشته